Budujemy osadę

O wystawie:

Czy design sprawi, że „wyprojektujemy” się z kryzysu? Czy czułość, uważność i troska pomogą zdbudować świat na nowo? Skomponowana zgodnie z odwiecznymi prawami energii osada jest otwartym obszarem doświadczenia. Osadzone w niej projekty stanowią oś rytuałów przejścia. Następujące po sobie, według rytmu dobowego, czynności i warsztaty wyznaczają rytm życia wioski. Osada zamieszkała w rotundzie tuBazy na terenie Parku Kolibki, przez dwie doby. Jest ona okazją do doświadczania i żywego uczestnictwa w procesie projektowym, udziału w warsztatach oraz rozmów z twórcami i twórczyniami – student(k)ami Wydziału Wzornictwa Akademii Sztuki w Szczecinie.

Budujemy osadę. Z tego, co ożywione i nieożywione.
Z tego, co ludzkie, roślinne, materialne.
Wprawiamy osadę w ruch.
Komponujemy nowe plemię, nową opowieść.

Naszym tworzywem jest ludzka energia i obiekty z niej wytworzone.
Szukamy wspólnoty, języka, rytuałów, które jednoczą.
Pozwalają zrzucić skórę, przejść nieprzekraczalne, zmienić stan ciała i umysłu.

Poruszamy się po okręgu, figurze mocy.
Okrąg jest płynny. Otwiera, a jednocześnie daje schronienie.
Możesz wejść i wyjść w dowolnym momencie.

Badamy to, co na krawędzi, dotykamy nieprzewidywalnego.
Jesteśmy dzicy, ale i odpowiedzialni.

Łączymy się na nowo z czasem i przestrzenią, rytmem plemienia.
Myślimy bez internetu.
Mamy odwagę, by nie wiedzieć.
A czuć i działać.

Budujemy osadę i siebie.
Chodźcie do nas.